“Als kind hielp ik mijn tante in Limburg met melken en koeien halen van het land. Dat heeft veel indruk gemaakt. Ik had weleens van Warmonderhof gehoord. Bio of BD was een logische stap voor mij. Ik wil graag leren wat bd precíes inhoudt en hoe ik dat praktisch toepas op het boerenbedrijf.”

 

“Een zorgboerderij met koeien, zuivel, kaas en zorgvragers”

 

Mara Reiser (26) is op het moment van dit interview eerstejaars in de BOL-opleiding.

Voor Warmonderhof had ik al een mbo horecaopleiding afgerond en een paar jaar gewerkt; op een camping in Engeland, in een hotel in Zwitserland en bij diverse horecazaken in Utrecht. Toen Corona toesloeg kwam ik thuis te zitten en wilde ik wel iets gaan studeren. Behalve verloskunde en sociaal werk had de landbouw mij ook altijd getrokken. Ik kom van de vrijeschool. Daar denken ze aan, en bekommeren ze zich om, de aarde, de natuur, de dieren en de mensen. Om het zeker te weten, werkte ik de zomer voordat ik naar Warmonderhof kwam, vier maanden op een biodynamische boerderij in Zwitserland. Dat heeft mij geholpen om de stap te nemen. En zo kwam ik terecht bij Warmonderhof. Ik vind het leuk, terug in de productielijn te gaan; te ontdekken hoe die mooie wortel op dat bord terecht is gekomen.

 

Van kamer naar woongemeenschap

In eerste instantie had ik mij opgegeven voor de BBL, gezien mijn leeftijd. Maar dat ging niet door vanwege de wachtlijst. Het gemeenschappelijke van de BOL-opleiding past wel bij mij. Ik organiseer zomerkampen in de zomer en hier op Warmonderhof is ook zo’n sfeer van: samen zetten we dingen neer. Ik kon er nog bij in de voltijdopleiding.
Op Warmonderhof heb ik mezelf nog meer leren kennen dan ik al deed. We zitten met zijn vijven in een huisje. Een paar eerstejaars en een paar derdejaars. In Nijmegen, toen ik mbo horeca deed, woonde ik ook al op mijzelf. Maar op Warmonderhof woon je in een woongemeenschap en dat is toch anders dan gewoon op kamers.
Ik moet wennen aan het weer naar schoolgaan, aan iets níet kunnen; je leerbedrijf ontdekken. Mijn klasgenoot is vijftien en werkt bij een boer en kan dat heel goed. Ik sta daar dan bij te kijken als 26-jarige, met veel meer levenservaring maar minder boerenpraktijkervaring. Ik voel me niet oud ten opzichte van anderen. Ik vind het prima om weer in het klaslokaal te zitten. Ik heb hier studiegenoten waar ik me echt bij thuisvoel, en dat is belangrijker dan leeftijd.

 

Lange dagen vol praktijk en theorie

Ik doe niveau vier, dus vier jaar. Ik werk naast Warmonderhof nog één à twee dagen per week bij Restaurant Thuis, hier in Dronten. Die bijbaan, de middagpraktijk op de boerderij hier, en de lessen op school zorgen er wel voor dat ik lange dagen maak. Maar ik vind het lekker om door mijn bijbaan even buiten het Hof te werken, uit de bubbel te zijn.

Akkerbouw en veehouderij

Nu zijn we bij praktijkleren bezig met klauwbekappen. Dat is eigenlijk het nagels knippen van de koe. Dat is heel interessant en leuk om te doen. Niveau vier leidt op tot ondernemer. Het kan ook nog zijn dat ik na drie jaar echt graag aan het werk wil en met niveau drie uitstroom. Niets is nog duidelijk. Ik heb nu nog niet de ambitie een eigen bedrijf te starten of over te nemen, maar dat kan natuurlijk nog veranderen de komende tijd.
Tijdens de praktijkmiddagen ben ik erachter gekomen dat tuinbouw niet helemaal mijn interesse heeft. Akkerbouw, veehouderij en mechanisatie spreken mij meer aan. Qua persoonlijkheid zitten er ook verschillen tussen tuinders en veehouders en akkerbouwers. Ik ben meer van dat laatste.
Ik wil sowieso later met mensen werken. Een zorgboerderij lijkt mij wel wat. Met koeien, verzuivelen, kaas en zorgvragers. Of een boerderij op een berg in Zwitserland. Ik heb zo’n idyllisch Heidiplaatje voor ogen. Haha! Mijn ouders en vrienden vinden het leuk dat ik dit doe, zeggen: dit past bij jou. Ik vind het vooral leuk om deze opleiding nú te doen.”

 

Nieuwsgierig geworden? Neem eens een kijkje op Warmonderhof!